( ၁ )
ဒီေန႔ ကၽြန္ေတာ္ ကိစၥေတြ တေတာ္မ်ားေနခဲ႔တယ္။ အလုပ္ကိစၥေတြက တစ္ဖက္ ၊ အေမ႔ကို ေဆးခန္း လုိက္ပို႔ေပးရမွာက တစ္ဖက္နဲ႔ ဗ်ာ မ်ား ေနခဲ႔ တာ။ မနက္စာ ထမင္းလည္း အခ်ိန္လြန္လို႔ ေနခဲ႔တယ္ ။ ရံုးမွာ အလုပ္ကိစၥေတြကို အၿပီးၿဖတ္ခဲ႔ၿပီး ေန႔တ၀က္ ခြင္႔ယူကာ အေမကို ေဆးခန္း ၿပေပးဖို႔ ကားကို ခပ္သြက္သြက္ေလး ေမာင္းလာခဲ႔လုိက္တယ္။ ၿဖစ္ခ်င္ေတာ႔ လမ္းမွာ မိုးက သည္းသည္းမည္းမည္း ရြာခ် လိုက္ပါေလေရာ ။
ရာသီဥတုက ေလေရာ မုိး ပါ ေကာင္း ေနသည္မို႔ ကား အေရွ႔ ၿမင္ကြင္းတို႔ ၾကည္႔လို႔ မေကာင္းေတာ႔ေပ။ လမ္းေပၚမွာ လည္း တစ္စစ နဲ႔ ေရ ေတြ လွ်ံ လို႔ လာေနၿပီ ။ ထိုၾကားထဲ ဗိုက္ ထဲက တဂြီဂြီ ၿမည္လို႔ လာၿပန္ေသးေတာ႔ ကားေမာင္းရတာ သိပ္အဆင္မေၿပေတာ႔ေပ ။ ဒါနဲ႔ပဲ ကၽြန္ေတာ္ ေကာ္ဖီဆိုင္ တစ္ဆိုင္ နားေရာက္ေတာ႔ မနက္စာ တစ္ခုခု စားရင္း မိုးစဲ တာကို ခဏေစာင္႔မည္ဟု ဆံုးၿဖတ္ၿပီး ကားကို ေကာ္ဖီဆိုင္ေရွ႔က ပါကင္မွာ ေနရာယူလိုက္တယ္။ ကားကိုရပ္ၿပီး ကားထဲက ထြက္မည္ လုပ္ေတာ႔ မွ ထီးကို သတိရ ေတာ႔တယ္။ ထီက ကားေနာက္ ဖံုးထဲမွာ ။ မိုးကလည္း သည္းလို႔ ေကာင္းေနတုန္း။ ထီးကို ယူေနတာနဲ႔ပဲ မိုးေရရႊဲ သြားႏိုင္တယ္။ မထူးေတာ႔ ပါဘူးဟု စိတ္မွ ေရရြတ္ကာ ကားထဲ ကေန ေကာ္ဖီဆိုင္ထဲကို ဒီတုိင္းပဲ ေၿပး၀င္လိုက္မယ္လို႔ ဆံုးၿဖတ္ၿပီး အေၿပးလႊား ေကာ္ဖီ ဆိုင္ထဲကို ေၿပး၀င္ လိုက္ေတာ႔ တယ္။
ဆိုင္ထဲ ေၿပး၀င္လိုက္တာနဲ႔ မထင္ထားတဲ႔ အၿဖစ္ပ်က္တစ္ခုက ကၽြန္ေတာ္႔ကို ဆီးၾကိဳ လုိက္ေတာ႔တယ္ ။ ဆိုင္ထဲကို မိုးေရစို မွာ ေၾကာက္ ၿပီး ေၿပး၀င္လိုက္ တဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ၊ ဆိုင္ အ၀င္၀ မွာ ခ် ထားတဲ႔ ေၿခသုတ္၀တ္ေပၚကို ေၿခတစ္ဖက္ေထာက္မိၿပီး ဟန္ခ်က္ပ်က္သြားခဲ႔တယ္ ။ တစ္ဆက္တည္းမွာ ပဲ ဆိုင္အေပါက္၀ အနားမွာ ရွိေနတဲ႔ မိန္းခေလး တစ္ဦးရဲ႕ လက္မွာကိုင္ထားတဲ႔ စကၠဴ ဘူး တစ္ခုကို ကၽြန္ေတာ႔္ လက္တစ္ဖက္က ရိုက္ခ်သလို ၿဖစ္သြားၿပီး ထုိ စကၠဴ ဘူး သူမ လက္က ၿပဳတ္ အက် ကၽြန္ေတာ္လည္း ဗိုင္းကနဲ လဲက်သြားေတာ႔သည္။ ကံေကာင္းေထာက္မစြာ နဲ႔ ေခါင္းနဲ႔ မက်ေအာင္ ကိုယ္ကို ထိန္း လိုက္ႏိုင္ေပမယ္႔ သူမ ရဲ႕ လက္ထဲက ၿပဳတ္က်သြားတဲ႔ စကၠဴ ဘူးက ကၽြန္ေတာ္႔ ပခံုးနဲ႔ ဖိ လ်က္သားၿဖစ္သြားေလသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ၿပန္ၾကည္႔ေတာ႔ ထုိ စကၠဴ ဘူးက ကိတ္မုန္႔ဘူး ၿဖစ္ေနတယ္။ ကိတ္မုန္႔ တစ္ခုလံုးလည္း ကၽြန္ေတာ္ ပခံုးနဲ႔ ဖိမိလို႔ ပ်က္စီးသြားၿပီး ကၽြန္ေတာ္႔ အက်ီ မွာလည္း ကိတ္မုန္႔က ခရင္မ္ ေတြ က ေပ လို႔။ ခုမွေတာ႔ မထူးေတာ႔ေခ် ။ ေတာင္းပန္ ရံုမွ တပါး အၿခား မရွိေတာ႔ၿပီ။
ကၽြန္ေတာ္ ေတာင္းပန္ရန္ ၿပန္ထ လိုက္စဥ္ နားထဲသို႔ စူးရွရွ အသံတစ္ခု ကန္႔လန္႔ ၀င္လာခဲ႔ေလသည္။ ကၽြန္ေတာ္႔ လက္နဲ႔ ထိမိသြားလို႔ ကိတ္မုန္႔ဘူး လြတ္က်သြားေသာ မိန္းခေလး ထံ မွ ၿဖစ္ေလသည္။ ကၽြန္ေတာ္ အသံလာရာဆီကို ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔ မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ေလာင္ေနတဲ႔ မ်က္၀န္း တစ္စံုနဲ႔ ရန္ေတြ႔ေနတဲ႔ မိန္းခေလး တစ္ေယာက္ကို ေတြ႔ လိုက္ရတယ္။ သူမ ေဒါသၿဖစ္မည္ဆိုလည္း ၿဖစ္ေပလိမ္႔မည္။ ဘာေၾကာင္႔ဆိုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ တိုက္မိၿပီး ၿပဳတ္က် ပ်က္စီးသြားတဲ႔ ကိတ္မုန္႔ဘူး က ဘတ္ေဒး ကိတ္ ၿဖစ္ေနလို႔ပါပဲ။ ေမြးေန႔ရွင္ မည္သူမည္၀ါမွန္း ကၽြန္ေတာ္ မသိေသးေပမယ္႔ ထုိ မိန္းခေလး ကို ေတာင္းပန္ရန္ မ်က္ႏွာခ်င္း ဆုိင္ေနစဥ္ ၊ ေနာက္ေက်ာဘက္ဆီမွ ခ်ိဳ ၿမၿမ စကား သံတစ္ခု ကို ထပ္ၾကားလိုက္ရသည္။ စကားလံုးေတြက ရန္ေတြ႔သံေတြ မဟုတ္ပဲ အေၿခေနကို ၿဖန္ေၿဖ သည္႔ စကားသံမ်ားသာ ၿဖစ္ေလသည္။ ေၿပာလိုက္တဲ႔ စကားသံေတြက တေယာသံ တစ္ခုလို နားထဲသို႔ စီး၀င္သြားေလေတာ႔ ထို ခ်ဳိ ၿမၿမ အသံရွင္ကို ကၽြန္ေတာ္ လွည္႔ ၾကည္႔မိသြားတယ္။ အသံရွင္က တည္ၾကည္တဲ႔ အလွေတြကို ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ႔ မိန္းမေခ်ာ ေလး တစ္ဦး ၿဖစ္ေနတာကို လည္း ေတြ႔လိုက္ရတယ္။ သူ႔ကို ကၽြန္ေတာ္ လွည္႔ၾကည္႔ ခိုက္ သူလည္း ကၽြန္ေတာ္႔ကို ၾကည္႔ေနခဲ႔သည္မို႔ မ်က္လံုးခ်င္း တဒဂၤမွ် ဆံုမိသြားတယ္။ ထုိသုိ႔ တစ္ေယာက္ ကို တစ္ေယာက္ ေငး ၾကည္႔ေနစဥ္ ၊ အေစာက ခပ္စြာစြာ ရန္ေတြ႔ေနေသာ မိန္းခေလး ရဲ႕ စကားသံက နားထဲကို တစ္ခါ ၿပန္၀င္လာသၿဖင္႔ ကၽြန္ေတာ္ တို႔ ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ မ်က္၀န္းခ်င္း ဆက္သြယ္မႈလည္း ၿပတ္ေတာက္ သြားခဲ႔တယ္။ ကၽြန္ေတာ္ စြာေနတဲ႔ မိန္းခေလးဘက္ ၿပန္လွည္႔ ကာ တမင္လုပ္တာ မဟုတ္ေၾကာင္း ၊ မေတာ္တဆ ၿဖစ္ၿခင္းသာ ၿဖစ္ေၾကာင္း ၊ အလြန္အားနာပါေၾကာင္းကို စီကာပတ္ကံုး မနည္းရွင္းယူလိုက္ပါရေတာ႔တယ္။
ဒါေတာင္ ထို မိန္းခေလးက မရပ္ေသးပဲ ဆက္ရန္ေတြ႔ေနေသးသၿဖင္႔ ကၽြန္ေတာ႔္ ေနာက္ေက်ာဘက္မွာ ရပ္ေနတဲ႔ မိန္းမေခ်ာ ေလး ထပ္ၿပီး ၿဖန္ေၿဖရေလသည္။ ၿဖန္ေၿဖသူ မိန္းခေလး ရဲ႕ စကားဆံုးေတာ႔ လွ်ာတစ္ေတာင္နဲ႔ ရန္ေတြ႔ေနတဲ႔ မိန္းခေလးလည္း ဘာမွ ဆက္မေၿပာေတာ႔ေပ။ ဒီလုိနဲ႔ ပ်က္စီး သြားတဲ႔ ကိတ္မုန္႔ကို ကၽြန္ေတာ္ ထုိ ဆိုင္မွာပဲ အစားၿပန္မွာေပးလိုက္တယ္။ ကံ ေကာင္းခ်င္ေတာ႔ ဆိုင္က မုန္႔ဆရာက ထို ကိတ္မုန္႔ ဒီဇိုင္းကို ဆိုင္မွာ ေရာင္းဖို႔ အတြက္ အရြယ္တူ ပံုစံတူ ေနာက္တစ္ခု ၿပဳလုပ္ထားတဲ႔အတြက္ အဆင္ေၿပသြားေလသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ၿပန္ ၀ယ္ေပးတဲ႔ ကိတ္မုန္႔မွာ စာထိုးေတာ႔ ေမြးေန႔ရွင္ ရဲ႕ နာမည္က ေမမိုး ဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္ သိခြင္႔ရလိုက္တယ္။ ထုိသို႔ ကိတ္မုန္႔ ကိစၥ အဆင္ေၿပသြားေတာ႔ ေမြးေန႔ ရွင္ၿဖစ္သူ အသံခ်ဳိ ခ်ဳိ ပိုင္ရွင္ ေမမိုးကို ကၽြန္ေတာ္ ထပ္ၿပီး ေတာင္းပန္ခဲ႔ တယ္။ ၿပီးေတာ႔ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္အၿဖစ္ အိမ္အၿပန္လိုက္ပို႔ပါရေစ လုိ႔ ခြင္႔ေတာင္း ကာ ေမမိုး တို႔ကို အိမ္ၿပန္လိုက္ပို႔ ေပးၿဖစ္ခဲ႔တယ္
အခန္း ( ၂ )
ကၽြန္မ ကို ေမြးတဲ႔ အခ်ိန္တုန္းက ေကာင္းကင္ၾကီးတစ္ခုလံုး မိုးသားေတြ မည္းေမွာင္ေနကာ မိုးမ်ား သည္းထန္စြာ ရြာ ေနတယ္လို႔ ငယ္ငယ္က အေမ ေၿပာၿပတာကို နားေထာင္ခဲ႔ဖူးတယ္။ အေမက ကၽြန္မ ကို လ ေစ႔တဲ႔ အခ်ိန္မွာ တစ္ညလံုး ဗိုက္နာေနခဲ႔ၿပီး ေနာက္တစ္ေန႔ မနက္ခင္းေရာက္မွ ေမြးခဲ႔ ႏိုင္ တယ္လို႔လည္း ခဏခဏ ေၿပာၿပတယ္။ အဲ႔ဒီေန႔က ကဆုန္လၿပည္႔ ေန႔လည္း ၿဖစ္တယ္။ ကဆုန္လၿပည္႔ေန႔ဆိုတာက ေန႔ထူးေန႔ၿမတ္ေတြ ထဲက တစ္ေန႔ေပါ႔ ။ ကဆုန္လၿပည္႔ေန႔မွာ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ သုေမဓာရွင္ရေသ႕ဒီပကၤရာျမတ္စြာဘုရားထံမွ ဘဒၵကမာၻ၌ ေလးဆူေျမာက္ျဖစ္ေသာ ေဂါတမၿမတ္စြာဘုရား ဧကန္စင္စစ္ ၿဖစ္လိမ္႔မည္ဟု နိယတ ဗ်ာဒိတ္ ခံယူတဲ႔ေန႔ ၊ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားအေလာင္းေတာ္ သိဒၶတၳမင္းသား ဖြားျမင္တဲ႔ေန႔ ၊ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ သဗၺညဳတဥာဏ္ေတာ္ကုိ ရရွိတဲ႔ေန႔ ၊ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ ပရိနိဗၺာန္စံဝင္ေတာ္မူတဲ႔ ေန႔ အစသၿဖင္႔ အေမေၿပာၿပသည္မ်ားကိုလည္း နားေထာင္ဖူးခဲ႔ရတယ္။
ကၽြန္မ လူ႔ေလာကထဲ ေရာက္ေတာ႔ ေမြးလ ၿဖစ္တဲ႔ ေမ လ ရယ္ ၊ မိုးေတြ သည္းထန္စြာ ရြာေနတာရယ္ကို အစြဲၿပဳ ၿပီး အေမက ေမမိုး လို႔ ေခၚခဲ႔ၿပန္ တယ္။ ထူးၿခားတာက ကၽြန္မကို အေမက လူ႔ေလာကထဲကို တစ္ေယာက္တည္း ေခၚေဆာင္ခဲ႔တာ မဟုတ္ပဲ ကၽြန္မ နဲ႔ အတူ အမႊာ ညီမေလးတစ္ေယာက္ကိုပါ အေဖာ္အၿဖစ္ ေမြးဖြားေပးခဲ႔တာပါ။ ေဖေဖကဆုိ ညည္းတို႔ ညီမႏွစ္ေယာက္ က ဂရိ ဒ႑ာရီထဲ က အပိုလို နတ္ဘုရား နဲ႔ အာတိမစ္ နတ္ဘုရား လိုပဲတဲ႔ ေလ။
ဘယ္လုိပဲၿဖစ္ၿဖစ္ အေမေကာ အေဖပါ ကၽြန္မ တုိ႔ ညီအစ္မ ႏွစ္ေယာက္ကို အရမ္းခ်စ္ၾကတယ္။ အရမ္းလည္း ဂရုစိုက္ၾကတယ္။ ေမြးေန႔ေရာက္ၿပီ ဆိုတုိင္း လည္း ေမြးေန႔ အထိမ္းမွတ္ေလးေတြ အၿမဲတမ္း လုပ္ေပးၾကတယ္။ အမွတ္တရ လက္ေဆာင္ေတြ လည္း ႏွစ္တိုင္း ၀ယ္ေပးတတ္ၾကတယ္။ ထို ပစၥည္းေလးေတြ ကို ကၽြန္မ အၿမတ္တႏိုး နဲ႔ သိမ္းထားတတ္တယ္။ ကၽြန္မ အၿမတ္တႏိုး သိမ္းထားတတ္တဲ႔ အရာေတြထဲမွာ ေမာင္နဲ ႔ေတြ႔ဆံုခဲ႔တဲ႔ ရက္စြဲလည္း ပါ၀င္ ခဲ႔တယ္။
ေမာင္႔ကို စေတြတဲ႔ ေန႔က ေမာင္က ရွပ္အက်ီ အၿဖဴ နဲ႔ ကခ်င္ ပုဆိုး ကို သပ္ရပ္စြာ ၀တ္ထားၿပီး အလြန္ပဲ ၾကည္႔ေကာင္းေနတယ္။ ဦးေခါင္းထက္ က ဆံေကသာတို႔ကို သပ္ရပ္စြာ ၿဖီးလိမ္းထားၿပီး တည္ၾကည္တဲ႔ ေမာင္႔ရဲ႕ ရုပ္သြင္ၿပင္က ေယာက္်ား တစ္ေယာက္ရဲ႕ ခန္႔ၿငားထည္၀ါမႈ ကို ေပၚလြင္ လို႔ေနတယ္။ ကၽြန္မ ေကာ္ဖီဆုိင္တစ္ခုမွာ အမွတ္မထင္ပဲ ေမာင္နဲ႔ ဆံုေတြ႔ မိၾကတယ္။ အဲ႔ဒီေန႔က ကၽြန္မ ေမြးေန႔လည္း ၿဖစ္ေနတယ္ ။ ထိုေန႔က ေမာင္နဲ႔ကၽြန္မ ညီမေလး မေတာ္တဆ ၀င္တုိက္မိၿပီး ကၽြန္မ ရဲ႕ ဘတ္ေဒး ကိတ္ ပ်က္စီး သြားခဲ႔ရတယ္။ ပထမေတာ႔ ကၽြန္မ တေတာ္ေလး စိတ္ညစ္သြားခဲ႔ မိတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ေမာင္႔ နဲ႔ မ်က္လံုးခ်င္း ဆံုမိခ်ိန္မွာေတာ႔ အဲ႔ဒီ စိတ္ညစ္မႈအားလံုး ဘယ္လို ကြယ္ေပ်ာက္သြားမွန္း မသိလိုက္ခဲ႔ပါဘူး။ ေမာင္ အစား ၿပန္၀ယ္ေပးလိုက္တဲ႔ ဘတ္ေဒး ကိတ္က ကၽြန္မ အတြက္ ေမာင္႔ဆီက ရတဲ႔ ပထမဆံုး ေမြးေန႔ လက္ေဆာင္လို႔လည္း ထင္မိတယ္။ ေမာင္႔ရဲ႕ အက်ီ အၿဖဴ ေရာင္ေပၚမွာ ကိတ္မုန္႔ ခရင္မ္ေတြ စြန္းထင္း ခဲ႔ေပမယ္႔ ကၽြန္မ ေမာင္႔ကို အက်ီ အသစ္ တစ္ထည္ ၿပန္မေပးၿဖစ္ ခဲ႔ပါဘူး။ အဲ႔ဒီေန႔က ကၽြန္မကို ေမြးတဲ႔ အခ်ိန္တုန္းကလိုပဲ မိုးေတြ တအားသည္းလို႔ ေနခဲ႔ ပါတယ္။ ကၽြန္မ ေမာင္ နဲ႔ ဆံုေတြ႔ခဲ႔တာကို ဘယ္ေတာ႔မွ ေမ႔လို႔ရႏိုင္မဟုတ္ပါဘူး။ ဆံုၿဖစ္ဖုိ႔ အေၾကာင္းဖန္လာတဲ႔ ကံၾကမၼာကိုလည္း ေက်းဇူးတင္မိတယ္။
ဘာေၾကာင္႔လဲဆိုရင္ ေမာင္က ကၽြန္မ ကို သိပ္ခ်စ္တယ္ ဆိုတာ ကၽြန္မ ယံုၾကည္ ခဲ႔လို႔ေလ။ ကၽြန္မ လည္း ေမာင္႔ကို သိပ္ခ်စ္ခဲ႔ပါတယ္ ေမာင္ ..... ။
( ၃ )
ကၽြန္မ ေမာင္နဲ႔ ဒုတိယအၾကိမ္ ေတြ႔ဖုိ႔ ခ်ိန္းဆိုထားခဲ႔တယ္။ အဲ႔ဒီေန႔က ကၽြန္မ ဘ၀ရဲ႕ တစ္ဦးတည္းေသာ ခ်စ္ရသူ ေမာင္႔ရဲ႕ ေမြးေန႔လည္း ၿဖစ္တယ္။
ကၽြန္မ နဲ႔ ေမာင္ စေတြ႔ ကတည္းက ပထမဆံုး အၾကိမ္ ၾကံဳ ရတဲ႔ ေမာင္႔ ရဲ႕ ေမြးေန႔ အထိမ္းမွတ္လည္း ၿဖစ္တယ္။ ေမာင္က သူ႔ရဲ႕ ေမြးေန႔မွာ ဘယ္ေတာ႔မွ အထိမ္းမွတ္ ၿပဳလုပ္ေလ႔မရွိဘူးလို႔လည္း ကၽြန္မကို ေၿပာၿပပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ဒီႏွစ္ ေမြးေန႔မွာ ကၽြန္မနဲ႔ ဆံုေတြ႔ၿပီး အထိမ္းမွတ္တစ္ခု လုပ္ခ်င္ပါတယ္လို႔ ဆိုကာ ခြင္႔ေတာင္းထားခဲ႔တာပါ။ ကၽြန္မ ေမာင္႔ ေမြးေန႔မွာ ေမာင္႔ကို အရမ္းကို ေပ်ာ္ရႊင္ေစခ်င္ပါတယ္။ ေမာင္႔အတြက္ ေမြးေန႔မွာ ဘယ္လို ေပ်ာ္စရာေတြကို လုပ္ေပးႏိုင္မလဲဆိုတာကိုလည္း ၾကိဳ ၿပီး စဥ္းစားေနမိတယ္။ ၿပီးေတာ႔ ေမာင္႔ အတြက္ ေမြးေန႔ လက္ေဆာင္လည္း ေရြးခ်ယ္ထား လိုက္မိတယ္။ တန္ဖိုးအားၿဖင္႔ သိပ္မမ်ားေပမယ္႔ ေမာင္႕ အတြက္ အမွတ္တရ ၿဖစ္ေစမယ္လို႔ ယံုၾကည္ထားမိတယ္။ ကၽြန္မ ဘာကိုမ်ား ေမြးေန႔ လက္ေဆာင္ အၿဖစ္ ေရြးခ်ယ္ထားမယ္ လို႔ ထင္လဲေမာင္။ ေမာင္ ၾကိဳက္တတ္တဲ႔ ရွပ္အက်ီ အၿဖဴ ေရာင္ ေလးေပါ႔ ။ ေမာင္ ကၽြန္မ နဲ႔ စေတြ႔တဲ႔အခ်ိန္မွာ ေပစြန္းသြားခဲ႔တဲ႔ အက်ီ အတြက္ အစားဆုိလည္း မမွားဘူးေပါ႔ေမာင္။ ကၽြန္မ အစားၿပန္ေပးဖုိ႔ နဂိုကတည္းက ရည္ရြယ္ထားခဲ႔ေပမယ္႔ အမွတ္တရ ၿဖစ္ေစဖုိ႔ ေမာင္ ေမြးေန႔အထိမ္းမွတ္ လုပ္တဲ႔ အခ်ိန္က် မွ ေပးမယ္လို႔ ဆံုးၿဖတ္ထားခ႔ဲမိတယ္။
ကၽြန္မ အေတြးေတြ နယ္လြန္ေနၿပီး အေတြးၿပတ္သြားခ်ိန္မွာ နာရီ ၾကည္႔မိေတာ႔ ေမာင္နဲ႔ ေတြ႔ဖို႔ ခ်ိန္းထားတဲ႔ အခ်ိန္က နီးကပ္လို႔ ေနၿပီေလ။ ဒါေၾကာင္႔ ၿပင္ဆင္စရာ ရွိတာေတြကို ကဗ်ာကယာပဲ ကၽြန္မ ၿပင္ဆင္လုိက္ပါတယ္။ ၿပင္ဆင္ၿပီး အိမ္ကထြက္ေတာ႔ ေမာင္နဲ႔ ခ်ိန္းထားတဲ႔ အခ်ိန္က ကြက္တိ ၿဖစ္လုိ႔ေနၿပီ။ ဒါေၾကာင္႔ လိုင္းကားေပၚ မတတ္ေတာ႔ပဲ တကၠစီ တစ္စီးကို တားစီးခဲ႔လုိက္သည္။ ကၽြန္မ စီးလာတဲ႔ ကားေလးက ေမာင္နဲ႔ ခ်ိန္းထားတဲ႔ ေကာ္ဖီ ဆိုင္ေရွ႔ တစ္ဖက္ကားလမ္းကို ေရာက္ရွိ ခ်ိန္မွာေတာ႔ အခ်ိန္ နာရီ၀က္မွ် ေနာက္က်လို႔ ေနၿပန္တယ္။ အခိ်န္နဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ တိက်မွ ၾကိဳက္ တဲ႔ ေမာင္႔ရဲ႕ အက်င္႔ ကို ကၽြန္မ သိထားေလေတာ႔ ေမြးေန႔မွာ ေမာင္ စိတ္ညိဳ ညင္မွာကို စိုးရိမ္မိသြားတယ္။ စီးလာတဲ႔ကားေလး ရပ္တယ္ဆိုတာနဲ႔ ကၽြန္မ ကားေပၚကေန အလ်င္ၿမန္ ဆင္းထြက္လိုက္ ၿပီး ေမာင္နဲ႔ ခ်ိန္းထားတဲ႔ ေကာ္ဖီဆိုင္ဘက္သို႔ ကားလမ္းကို ေၿပးကူးလုိ္က္စဥ္ ........
" ကၽြီ .... ၀ုန္း ... "
အသံ တစ္ခုကို ကၽြန္မ နားထဲမွာ ၾကားလိုက္မိၿပီး ခႏၶာကိုယ္ တစ္ခုလံုး ေလထဲ၌ ေၿမာက္တတ္သြားကာ မ်က္လံုးအစံုမွ ဘာဆို ဘာမွ မၿမင္ ရေတာ႔ပဲ အေမွာင္အတိ လႊမ္းၿခံဳ သြားေတာ႔တယ္။ ေမာင္ နဲ႔ ေတြ႔ရင္ေပးဖို႔ ယူလာတဲ႔ ကၽြန္မ လက္ထဲက ရွပ္အက်ီ အၿဖဴ ေရာင္ ပါဆယ္ ထုပ္ေလးသည္လည္း ကၽြန္မ လက္က လြတ္ထြက္သြားေတာ႔တယ္။
( ၄ )
ဒီေန႔ ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ ေမြးေန႔ၿဖစ္တယ္။ ဘ၀မွာ ပထမဆံုးအၾကိမ္ အထိမ္းမွတ္ ၿပဳလုပ္ တဲ႔ ေမြးေန႔လည္း ၿဖစ္တယ္။ ဒါကလည္း ေမမိုး ေၾကာင္႔ ဆိုရင္ မွားမည္မထင္ ။ ကၽြန္ေတာ္ ေမမိုးကို သိပ္ခ်စ္သြားခဲ႔မိတယ္။ သူမ နဲ႔ ပထမ ဆံုးအၾကိမ္ မ်က္၀န္းခ်င္း ဆံုစဥ္ကတည္းေပါ႔။ ေမမိုး ရဲ႕ တည္ၾကည္ေလးနက္ တဲ႔ အလွေတြရယ္ ၊ သူမ ရဲ႕ စကားသံ ခ်ဳိ ခ်ဳိ လြင္လြင္ေတြရယ္ ၊ စိတ္သေဘာထား ထားတတ္ပံုေတြရယ္ ၊ အရာအားလံုးကို စုေပါင္း စဥ္းစားမိေလ ကၽြန္ေတာ္႔ ႏွလံုးသား ကို သူမ သိမ္းပိုက္ေလပါပဲ။ ဒါေၾကာင္႔ ယခုေမြးေန႔မွာ ကၽြန္ေတာ္ ေမမိုးကို ဖိတ္ေခၚထားၿပီး အထိမ္းမွတ္ေလး တစ္ခု ၿပဳလုပ္ရန္ စီစဥ္ ထားခဲ႔တယ္။ ဒီခ်ိန္းဆိုမႈကိုလည္း အမွတ္တရ ၿဖစ္ေစရန္ ေမမိုးနဲ႔ ပထမဆံုး ဆံုခဲ႔ဖူး တဲ႔ ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးကိုပဲ ေရြးခ်ယ္ ထားခဲ႔လိုက္တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ေမမိုး နဲ႔ ဆံုေတြ႔ရန္ ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးသို႔ ခပ္ေစာေစာကတည္း က လာေစာင္႔ေနမိလိုက္တယ္။ ေမြးေန႔ အထိမ္းမွတ္ကို ပထမဆံုး ၿပဳလုပ္တာရယ္ ၊ ကိုယ္ ခ်စ္ရသူနဲ႔ အတူ ေမြးေန႔အထိမ္းမွတ္ လုပ္ရမွာရယ္ကို ၾကိဳတင္ ေတြးၿပီးလည္း ရင္ခုန္ ေနမိတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ အၿပင္ဘက္ကို လွမ္းၿမင္ရတဲ႔ ေထာင္႔ ေနရာက စားပြဲတစ္ခုမွာ ထုိင္ေနရင္း ေကာ္ဖီ ဆိုင္ထဲမွ အေတြး ပြားေနမိတယ္။ အေတြးပြားေန ခဲ႔သည္မို႔ လည္း အခ်ိန္ကို သတိတရ မရွိခဲ႔ေခ်။ အသိ၀င္မွ လက္က နာရီကို ၾကည္႔မိေတာ႔ ေမမုိး နဲ႔ ခ်ိန္းထားတဲ႔အခ်ိန္ကို ေက်ာ္လုိ႔ ေနေလသည္။ သို႔ေပမယ္႔ ေမ မိုး ေရာက္မလာေသးေပ။ ကိုယ္ ပဲ စိတ္ေလာေနရ်္ လားမသိ။ ေမမိုး ကို အရမ္းေတြ႔ခ်င္ေနမိတယ္။ ကိုယ္က ဖိတ္ေခၚခဲ႔သူဆိုေတာ႔ ေစာင္႔ရမယ္႔ အလုပ္သည္ လည္း ကိုယ္႔ အလုပ္ ပဲ လုိ႔ စိတ္ၿပန္ေၿဖကာ ဆက္ေစာင္႔ ေနမိသည္။
ေမမိုး ကၽြန္ေတာ္႔ကို ဥပကၡာ ၿပဳလိမ္႔မယ္ ကၽြန္ေတာ္ လံုး၀ မထင္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္႔ ဖိတ္ေခၚခဲ႔စဥ္ကလည္း ေမမိုးက လာခဲ႔မယ္႔ အေၾကာင္း အထပ္ ထပ္ အေသခ်ာ ေၿပာသြားခဲ႔သည္။ ဒီဆိုင္မွာ ပထမ အၾကိမ္ ဆံုတုန္းကတည္းက ေမမိုးရဲ႕ မ်က္၀န္းေတြကေနတဆင္႔ ကၽြန္ေတာ္ နားလည္ ေနခဲ႔ တာက ေမမိုး က လွည္႔စားတတ္တဲ႔ မိန္းမ တစ္ေယာက္ မဟုတ္ဘူးဆိုတာကို။ ကၽြန္ေတာ္ လက္မွာပတ္ထားတဲ႔ နာရီကိုထပ္ၾကည္႔ မိေတာ႔ လက္တံေတြက ေန႔လည္ပိုင္းကို ညႊန္ၿပေနၿပီ ။ အခ်ိ န္တေတာ္ၾကာ ထုိင္ထားရသည္မို႔ ခါးဆစ္ရိုးေတြလည္း ေညာင္းစ ၿပဳ ေနၿပီ။ မ်က္၀န္းထဲ မွာေတာ႔ ေမမိုး ရဲ႕ ရုပ္ပံုေတြက ေၿပးလႊားေနတုန္း။
စားပြဲ ေပၚမွ ေကာ္ဖီ ခြက္က ေအးစက္ ေနၿပီ ။ ေကာ္ဖီခြက္ ေဘးနားက ဖေယာင္းတုိင္ငယ္ေတြက မီးညွိမယ္႔သူကို ေစာင္႔ဆိုင္း ေနတုန္းပင္ ၊ ဧည္႔သည္လာရင္ ေပ်ာ္ရႊင္ရမယ္႔ ဘတ္ေဒး ကိတ္ ေသးေသးေလးကလည္း ႏႈတ္ခမ္းဆူေန ၿပီ။ သို႔ေပမယ္႕ ေနာက္ဆံုးမွာ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ပ်က္အားငယ္စြာနဲ႔ လက္ေလ်ာ႔ရကာ ထုိင္ေနရာမွ ထ လိုက္ေတာ႔တယ္။ ေကာ္ဖီဆိုင္မွ ထြက္လာခဲ႔တဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ အၿပန္လမ္း တစ္ေလွ်ာက္တြင္ေတာ႔ ႏွလံုးေသြး နဲ႔ တည္ေဆာက္ ဖုိ႔ ၾကိဳးစားခဲ႔တဲ႔ အထိမ္းမွတ္ေလး တစ္ခုက က်ဳိးပဲ႕ေၾကမြ သြားခဲ႔ေလသည္။ ထုိအရာနဲ႔အတူ ကၽြန္ေတာ္႔ ရဲ႕ ပထမ ဆံုး ေမြးေန႔အထိမ္းမွတ္ သည္လည္း ဦးက်ဳိး လို႔ ေနခဲ႔ေလၿပီ။
( ၅ )
ေလာကတြင္ မထင္မွတ္ထားေသာ ေနရာ ၊ မထင္မွတ္ထားေသာ အခ်ိန္ ၌ မထင္မွတ္ထားေသာ အၿဖစ္ပ်က္မ်ား ၿဖစ္ေပၚတတ္ေလသည္။ ကံၾကမၼာ ကို မပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ၾကေသာ လူသားတုိ႔ အဖို႔ တစ္ခါတရံ မွာ ဖူးစာေရး နတ္တို႔က ဘယ္လိုပင္ ၾကိဳးစားလင္႔ကစား။ နတ္ဆိုးတို႔ က်ိန္စာ တိုက္ၾက သည္႔အခါ .......
မည္းညစ္ေနေသာ ကတၱရာလမ္းေပၚ ၌ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေသြးတို႔က စမ္းေခ်ာင္းငယ္ တစ္ခုလုိ စီးဆင္းလို႔ ေနေလသည္။ ထုိ ေသြးစမ္းေခ်ာင္း ငယ္ အနီးမွာ အၿဖဴ ေရာင္ ၀တ္စံုတစ္ခုကို ၀တ္ဆင္ထားေသာ မိန္းမေခ်ာငယ္တစ္ေယာက္မွာ လဲေလ်ာင္းလို႔ အိပ္စက္ ေနေလသည္။ ထို အိပ္ေနေသာ မိန္းမ ငယ္ေလးကို မတ္တပ္ရပ္ေနတဲ႔ လူေတြက တံတိုင္းအၿဖစ္ ပတ္ပတ္လည္ ၀န္းရံကာ အကာကြယ္ ေပးထားၾကေလသည္။ ထုိ မိန္းမငယ္ေလးနဲ႔ တစ္ပံုစံတည္း တူေသာ အၿခား မိန္းမငယ္ေလးတစ္ေယာက္သည္ လမ္းတစ္ဖက္ရွိ ေကာ္ဖီဆိုင္ထဲသို႔ တန္းတန္းမတ္မတ္ ၀င္ေရာက္သြားၿပီး ဆိုင္ေထာင္႔တစ္ေနရာမွာ ထုိင္ေနေသာ လူငယ္ေလး တစ္ေယာက္ရဲ႕ စားပြဲတြင္ ၀င္ထုိင္လုိက္ေလသည္။
သို႔ေပမယ္႔ ထိုစားပြဲမွာ ထုိင္ေနတဲ႔ လူငယ္ေလးကေတာ႔ သူ႔အေတြးနဲ႔ သူ ေခါင္းကို ငိုက္စိုက္လ်က္ ထိုင္ေနၿပီး အနားမွာ လာထုိင္ေနေသာ မိန္းမငယ္ေလး ႏွင္႔ ကားလမ္း တစ္ဖက္က ေသြးစမ္းေခ်ာင္းငယ္ေလးထဲမွာ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ႔ မိန္းမေလး တုိ႔ကို သတိၿပဳ မိဟန္ မတူေပ .......
ေရာ႔ခ္ကာ ( လင္းေရာင္ၿခည္ )
29.5.2014
21:42 PM
No comments:
Post a Comment