အခန္း ( 2 )
ယုဒီပ ႏိုင္ငံ ႏွင္႔ ဟန္ေသာ္ေ၀ ႏိုင္ငံ နယ္စပ္။
ဟန္ေသာ္ေ၀ ႏိုင္ငံပိုင္ အမိုေ၀ တပ္စခန္း။
ည သည္ တိတ္ဆိတ္လြန္းေနသည္။ ေႏြရာသီရဲ႔ ေလေပြေလရူး တို႔သည္လည္း ၿငိမ္သက္ စြာ အိပ္ေမာက် လ်က္ ရွိေပသည္။ အခ်ိ္န္အားၿဖင္႔ သန္းေခါင္ယံ ေက်ာ္ခ်ိန္ သို႔ ေရာက္ရွိေလၿပီ။ ခံတပ္စခန္း တစ္ခုလံုးတြင္ ပံုမွန္ကင္းလွည္႔ ေနေသာ ဟန္ေသာ္ေ၀ စစ္သည္မ်ားမွ အပ က်န္တပ္ သား စစ္သည္ေတာ္မ်ားအားလံုး အိပ္စက္ အနားယူလ်က္ရွိေပသည္။ ထိုအခ်ိန္............
ခံတပ္စခန္း ရဲ႔ ေၿမာက္ဘက္အရပ္ ၊ ေတာအုပ္ငယ္အတြင္းမွ အနက္ေရာင္ ကိုယ္ၾကပ္ ၀တ္စံုမ်ားကို ကိုယ္စီ ၀တ္ဆင္ထားၿပီး မ်က္ႏွာမ်ား ဖံုးအုပ္ထားေသာ လူတစ္စုသည္ ခံတပ္စခန္း ဆီသို႔ ညရဲ႔ အေမွာင္ကို အားကိုးလ်က္ တေရြ႔ေရြ႔ ႏွင္႔ ခ်ဥ္းကပ္လာေပသည္။ ထို႔သုိ႔ ခ်ဥ္းကပ္လာေပ ရာ ခံတပ္စခန္း ႏွင္႔ အေတာ္ပင္နီးကပ္ေသာ ေနရာသို႔ ေရာက္ရွိေလရာ ထို လူမ်ားထဲမွ ေခါင္း ေဆာင္ ၿဖစ္ဟန္ ရွိေသာလူမွ လက္ဟန္ၿပကာ လုပ္ငန္းစတင္ရန္ အမိန္႔ေပးလိုက္ေလသည္။
ထို လူစုထဲမွ လူႏွစ္ေယာက္သည္ ခံတပ္ရိုးေပၚမွ ကင္းလွည္႔ေနေသာ စစ္သည္ ႏွစ္ ေယာက္ အား အဆိပ္ လူးထားေသာ လက္နက္ပုန္းမ်ားၿဖင္႔ လွမ္းပစ္ကာ ရွင္းပစ္လိုက္ၾကသည္။ ကင္းလွည္႔ စစ္သည္ ႏွစ္ေယာက္မွာ အသံပင္ ထြက္ခ်ိန္မရလိုက္ပဲ တုန္းခနဲ လဲက်သြားေပသည္။ ထို႔ေနာက္ အေၿခေနကို တခဏ ေစာင္႔ၾကည္႔လိုက္ၿပီး ခံတပ္ တံတိုင္းေပၚ သို႔ တက္ေရာက္ရန္ အတြက္ သံခ်ိတ္ေကာက္မ်ား ပါေသာ ၾကိဳးမ်ားကို ခံတပ္တံတိုင္းေပၚသို႔ ဒူးေလး ပံုစံရွိေသာ လက္နက္ တစ္မ်ဳိးၿဖင္႔ လွမ္းပစ္တင္လိုက္ေလသည္။ ခံတပ္ေပၚသို႔ ၾကိဳးမ်ား ခ်ိတ္ၿပီးသည္ႏွင္႔ တၿပိဳင္နက္ ခံတပ္ရိုးေပၚသို႔ အေမွာင္ကို အကာကြယ္ယူလ်က္ တိတ္တဆိတ္ တြယ္တက္သြား ၾကေလသည္။
ထို႔ေနာက္ ခံတပ္ရိုးေပၚ၌ အေၿခေနကို တစ္ခ်က္ အကဲ ခတ္ လိုက္ၾကၿပန္သည္။ ကင္းလွည္႔ စစ္သည္ ႏွစ္ေယာက္သည္ ထိုလူစုဘက္ဆီသို႔ တေရြ႔ေရြ႔ႏွင္႔ လွမ္းေလွ်ာက္လာသည္ကို ေတြ႔ ၿမင္ၾကရာ အကာကြယ္ယူလ်က္ ပုန္း ေအာင္း လိုက္ၾကၿပန္သည္။ ကင္းလွည္႔ ႏွစ္ေယာက္ အနီးသို႔ ေရာက္လာခိုက္တြင္ ထပ္မံ သုတ္သင္ လိုက္ၾကၿပန္သည္။ ထို႔သို႔ၿဖင္႔ ခံတပ္ တံတိုင္းေပၚရွိ အေစာင္႔ စစ္သည္မ်ားကို တစ္စုၿပီးတစ္စု တစ္ဦးၿပီး တစ္ဦး သုတ္သင္လိုက္ၾကရာ ေနာက္ ဆံုး တြင္ ခံတပ္ၾကီးရဲ႔ ေၿမာက္ဘက္တံတိုင္း ႏွင္႔ ဂိတ္တံခါးတို႔ကို အၿပည္႔၀ ထိန္းခ်ဳပ္ လိုက္ၾကေလသည္။
ထို႔ေနာက္ ေခါင္းေဆာင္ၿဖစ္ဟန္ ရွိသူက သူ႔လူတစ္ေယာက္ကို မ်က္ရိပ္ၿပကာ အမိန္႔ ေပးလိုက္ႏွင္႔ တၿပိဳင္ နက္ ထိုသူသည္ ေလး ႏွင္႔ ၿမွားကို ယူကာ မီးစာ ၌ မီးရိႈ႔ လ်က္ မီးၿမွားတစ္စင္း ကို ေတာအုပ္ဘက္ဆီသို႔ ပစ္လႊတ္ကာ အခ်က္ေပးေလလိုက္သည္။ ထို အခ်ိန္ထိ အမုိေ၀ ခံတပ္ အတြင္း ရွိ ဟန္ေသာ္ေ၀ ႏိုင္ငံ ကင္းလွည္႔ စစ္သည္မ်ားႏွင္႔ အနားယူ အိပ္စက္ေနေသာ စစ္သည္ မ်ား အားလံုး သည္ အၿဖစ္ပ်က္မ်ားကို သတိမူမိၿခင္း လံုး၀ မရွိလိုက္ေခ်။
ခံတပ္ဆီမွ အခ်က္ၿပမီးၿမွားကို ၿမင္ရသည္ႏွင္႔ တၿပိဳင္နက္ ေၿမာက္ဘက္ ေတာအုပ္ထဲ၌ တပ္လွ်ဳိေဖ်ာက္ ပုန္းေအာင္းေနေသာ ယုဒီပ ႏိုင္ငံ ရဲ႔ ၿမင္းစီး စစ္သည္ မ်ားသည္ စစ္ၿမင္းမ်ားကို ကိုယ္စီ စီးႏွင္းလ်က္ အမိုေ၀ ခံတပ္စခန္း ဆီသို႔ တရွိန္ထိုး ဒုန္းစိုင္း အေၿပးႏွင္လာၾကေတာ႔သည္။ ေၿမာက္ဘက္ ခံတပ္ ဂိတ္တံခါး အနီးသို႔ ၿမင္းတပ္ၾကီး ေရာက္သည္ ႏွင္႔ တၿပိဳင္နက္ ခံတပ္ေပၚ၌ အသင္႔ ေနရာယူထားၾကေသာ ၀တ္စံုနက္ႏွင္႔ လူမ်ားက ခံတပ္ဂိတ္တံခါးကို ဖြင္႔ေပးလိုက္ေလ
ရာ ..................
ယား ......... ၀ွစ္............ ၀ွစ္...................
အင္႔ ........... အား.............. ဒုတ္.................
အူး ................. အီး................ ရႊတ္ .................
ၾကယ္ေရာင္စံု တိတ္ဆိတ္ေနေသာ ညရဲ႔ ေကာင္းကင္ေအာက္ ၌ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ အိပ္ ေမာ က် လ်က္ေနေသာ ခံတပ္ စခန္းမွာ ရုတ္တရက္ ငရဲ ပ်က္ခန္း တစ္ခုသို႔ အသြင္ေၿပာင္း သြား ကာ အလစ္ငိုက္ စီးတိုက္ၿခင္းကို လွပစြာ မရႈ႔မလွ ခံစားလိုက္ရေလေတာ႔သည္။ ရိကၡာ ဂိုေဒါင္မ်ားမွ မီး ေတာက္မီးလ်ံွမ်ားကလည္း ေကာင္းကင္ယံထက္ တလူလူ လြင္႔တက္ လာကာ ခံတပ္ၾကီးကို ထိန္ ထိန္ လင္းေနေပေတာ႔သည္။ ၿမင္း ေဇာင္းထဲမွ ၿမင္းမ်ားသည္လည္း ဟိုဟိုဒီဒီ ေၿခဦးတည္႔ရာ ေၿပး ထြက္ ကုန္ၿပီး ခံတပ္တစ္ခုလံုး ၌ လွည္႔ပတ္ေၿပးေနၾကသည္။ ရုတ္တရက္ အလစ္အငိုက္ စီးနင္းၿခင္း ကို ခံ လိုက္ရသည္ ၿဖစ္ရ်္ ဟန္ေသာ္ေ၀ စစ္သည္မ်ားလည္း မရႈ႔မလွ အတုံုးအရံုး ႏွင္႔ ေနာက္ဆံုးတြင္ အရႈံး ကို လွပစြာ ခံစားလိုက္ၾကရေပသည္။ ေနာက္ဆံုးတြင္ ငရဲ ပ်က္ခန္းၾကီးသည္ အာရုဏ္တက္ ခ်ိန္ အေရာက္တြင္ ေသြးေခ်ာင္းစီးမႈၾကီးႏွင္႔ အတူ ၿပီးဆံုး သြားခဲ႔ေလ ေတာ႔သည္။ ထိုေန႔ နံနက္ အာရုဏ္ တက္ခ်ိန္မွ စရ်္ အမုိေ၀ ခံတပ္စခန္းတြင္ ယုဒီပ ႏုိင္ငံရဲ႔ အလံေတာ္ကို အၿပီး လႊင္႔ထူ လိုက္ ၾကေလ ေတာ႔သည္။
****************************
အခန္း ( 3 )
ရာသီးဥတုသည္ ေလၿငိမ္ေနေသာ္လည္း မိုးရိပ္မိုးသားတို႔က မည္းေမွာင္ အုပ္စိုင္းစြာၿဖင္႔ ေကာင္းကင္ တစ္ခု လံုးကို စိုးမိုးထားလ်က္ ရွိေပသည္။ မၾကာခင္ အခ်ိန္ေလး အတြင္းမွာ ရက္ရက္ စက္စက္ ၀ုန္းဒိုင္းက်ဲ ရြာခ်ရန္အတြက္ မိုးနတ္မင္းၾကီး ၿပင္ဆင္လ်က္ ရွိေနေပသည္။
ထိုအခ်ိန္ ကုန္သည္ လွည္းတို႔ သြားလာရာ ကုန္သြယ္လမ္းမၾကီးတြင္ ကုန္တင္ၿမင္းလွည္း တစ္စင္းသည္ တစ္စံုတစ္ခုကို အလ်င္လိုလ်က္ အၿပင္းဒုန္းစိုင္းလ်က္ ရွိေနေပသည္။ ထို လွည္း၏ မ လွမ္း မကမ္းမွ ေနရ်္ လြန္စြာ သန္မာၿပီး ေၿပးအားအလြန္ေကာင္းမြန္ေသာ အုန္းခံြေရာင္ ၿမင္းႏွစ္ ေကာင္ သည္လည္း လိုက္ပါလာလ်က္ရွိေပသည္။
ထိုသူတို႔သည္ ရာသီဥတုရဲ႔ မိုးဒဏ္ကို ေက်ာ္လႊားအႏိုင္ယူႏိုင္ရန္ အတြက္ မိုးမရြာမီွ ၿမိဳ႔ တစ္ၿမိဳ႔သို႔ ၀င္ေရာက္ ႏိုင္ရန္ ခရီးကို အၿပင္းႏွင္ေနၾကၿခင္း ၿဖစ္ေလသည္။ ကံဆိုးစြာႏွင္႔ပင္ မိုးစက္ မိုးဖြား တုိ႔က ထိုသူမ်ား ဆီသို႔ ၿပိဳရ်္ ဆင္းလာ ခဲ႔ေတာ႔သည္။ ေရွ႔နားမွ သြားေနေသာ ၿမင္းလွည္႔ဆီမွ အဘိုးအိုက ညာသံေပးလ်က္ သူ၏ၿမင္းကို ႏွင္တံရိုက္ေနေသာ္လည္း ရြာေတာ႔မည္႔မိုးကို မလြတ္ႏိုင္ မွန္း ရိပ္စားမိလာေလသည္။ ထို႔ေၾကာင္႔........
သမီးတို႔ .... အေရွ႔နားမွာ ကုန္သည္ေတြနားတဲ႔
ရြာေလးတစ္ရြာ ရွိတယ္။ အဲ႔မွာ နားၾကရေအာင္။
အဘိုးအိုသည္ ေနာက္မွ ကပ္လ်က္လိုက္ပါၾကေသာ သူရဲ႔ အေဖာ္မ်ားကို လွမ္းေအာ္ ေၿပာ လိုက္ၿခင္း ၿဖစ္ ေပရာ ေနာက္မွ လိုက္ပါလာသူတုိ႔က.........
ဟုတ္ကဲ႔ပါ အဘ ။
ဟု ၿပိဳင္တူ ၿပန္ေၿဖေပးၾကေလသည္။
သုိ႔ႏွင္႔ ထိုလူစုသည္ ရြာငယ္ေလးဆီသို႔ ေရာက္ရွိလာၾကေတာ႔သည္။ ေရွ႔မွ သြားေနေသာ ၿမင္းလွည္းသည္ အရွိန္ကို ေလွ်ာ႔ခ်လိုက္ကာ ရြာထဲသို႔ ၀င္လုိက္ၿပီး ကုန္သည္ပြဲစားမ်ား ထိုင္ေလ႔ ရွိ ေသာ ထမင္းဆိုင္တစ္ခုေရွ႔၌ လွည္းကို ရပ္ တန္႔ လိုက္ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ သူ႔ရဲ႔ ၿမင္းကို လွည္းမွ ၿဖဳတ္ကာ ခ်ည္တိုင္မွာ ခ်ည္ထားလိုက္ေလသည္။ ေနာက္မွ လိုက္ပါ လာသူ သူရဲ႔ အေဖာ္မ်ား သည္ လည္း သူတို႔ရဲ႔ ၿမင္းမ်ားကို ကိုယ္စီ ခ်ည္တိုင္မွာ ခ်ည္ထားၿပီး သံုးေယာက္သား ဆိုင္အတြင္း သို႔ လွမ္း ၀င္လိုက္ၾကေလသည္။ ဆိုင္ အတြင္းသုိ႔ ၀င္ကာနီးတြင္ အဘိုးအိုက ခါးမွ ေငြစ အနည္းငယ္ကို ထုတ္ ကာ ဆိုင္ရွိ စား ပြဲထိုးအား လွမ္းေပးလိုက္ေလသည္။ ထိုသုိ႔ ၿပဳလုပ္ၿခင္းမွာ ခရီးေ၀းႏွင္ လာ ေသာ သူ တို႔ရဲ႔ ေမာပန္းေနတဲ႔ ၿမင္းမ်ားကို အစာ ႏွင္႔ ေရ တိုက္ရန္အတြက္ ၿဖစ္ေလသည္။ ဆိုင္ထဲသို႔ ေရာက္ လွ်င္.....
ၾကြပါဗ်ာ ။ ၾကြပါ။ ဘာမ်ား သံုးေဆာင္ၾကမလဲဗ်ာ။
ၿပီး ..........
သမီးတုိ႔ေရ .....
ဒီရာသီဥတု နဲ႔ဆိုရင္ ခရီးဆက္လုိ႔ေကာင္းမွာ မဟုတ္ေတာ႔ဘူး။
အခ်ိန္လည္း အေတာ္ေလး လင္႔ ေနၿပီ။
ဒီေတာ႔ အဘတို႔ ဒီည ဒီမွာပဲ တည္းလိုက္ၾကရင္ ေကာင္းမယ္ထင္တယ္။
ထိုအခါ မယ္ခ က ...........
ဒီမွာ လံုၿခံဳမႈ ရွိရဲ႔လား အဘ ။
အဘိုးအို ................
ရွိပါတယ္ကြယ္႔ ၊ ဒီဆိုင္က ကုန္သည္ေတြ ခရီးတေထာက္
နားတဲ႔ ေနရာေလ။ ဘာမွမစိုးရိမ္ပါနဲ႔ ။ စိတ္ခ်ရပါတယ္။
မယ္ခ ...................
ဒါဆိုလည္း အဘ သေဘာအတိုင္းပါပဲ ။
စီစဥ္လိုက္ပါ အဘ ။ မနက္ၿဖန္က်မွ ခရီးဆက္ၾကတာေပါ႔ ။
ထို႔ေနာက္ အဘိုးအို သည္ စားပြဲထိုး လုပ္သူအား လွမ္းေခၚလိုက္ကာ ေနစရာ အခန္း မ်ား ကို မွာယူ လိုက္ရာ အခန္း ႏွစ္ ခန္း ရရွိေလသည္။ တဆက္တည္းမွာပဲ စားစရာမ်ားကို ေမာ ေမာ ပန္းပန္း ႏွင္႔ သံုးေယာက္သား စားေသာက္ပစ္လိုက္ၾကၿပီး က်သင္႔ ေငြမ်ားကို ရွင္းေပးကာ မိမိတို႔ရဲ႔ အခန္းမ်ားဆီသို႔ ထြက္ခြာ လိုက္ၾကေလေတာ႔သည္။
****************************
အခ်ိန္အားၿဖင္႔ ညလယ္ယံ သုိ႔ ေရာက္ရွိေလသည္။ တေနကုန္ ခရီးႏွင္လာၾကသည္မို႔ တည္းခုိေဆာင္ တစ္ခုလံုးရွိ လူမ်ားသည္ ေမာေမာပန္းပန္းနဲ႔ အိပ္ေမာက်လ်က္ ရွိေနေပသည္။ ထို အခ်ိန္ ထမင္းဆိုင္ အေနာက္ဘက္ ၿမင္း ေဇာင္း ထဲမွ ၿမင္းမ်ား ကနာမၿငိမ္သံ သဲ႔သဲ႔ ထြက္ေပၚ လာ ေလ သည္။ ထို အသံကို အအိပ္ဆတ္ေသာ မယ္ခ တစ္ေယာက္ ၾကားမိလိုက္ေလသည္။ ထုိ႔ေၾကာင္႔ မိမိ ေဘးနား၌ ရွိေနေသာ အေဆာင္ဓါးကို ယူကာ ေအာက္ထပ္ရွိ ၿမင္းေဇာင္း ဆီသို႔ တစ္ကိုယ္ တည္း ဆင္းလာခဲ႔လိုက္သည္။ ခရီးပန္းေနသည္မို႔ မယ္ၿမ တစ္ေယာက္ကေတာ႔ အိပ္ေမာက်လ်က္ က်န္ေန ခဲ႔ ေလ သည္။
လမိုက္ည ၿဖစ္သည္႔ အေလ်ာက္ အလင္းေရာင္အားနည္း ေနၿခင္းကို အခြင္႔ ေကာင္း ယူ ကာ မယ္ခ တစ္ေယာက္ အေမွာင္ကို အားကိုးလ်က္ ၿမင္းေဇာင္း ဆီသုိ႔ တိတ္တဆိတ္ ခ်ဥ္းကပ္ လိုက္ေလသည္။ ၿမင္းေဇာင္း ႏွင္႔ မလွမ္း မကမ္းေနရာ အေရာက္တြင္ ၿမင္းေဇာင္းအား တခ်က္ အကဲ လွမ္းခတ္လိုက္ေလရာ ..........
ၿမင္းေဇာင္း ထဲ၌ လူရိပ္ႏွစ္ခုကို လွမ္းေတြ႔လိုက္ရေလသည္။ တစ္ဦးက ၿမင္းေဇာင္း ထဲ မွ ၿမင္းတစ္ ေကာင္ကို ဆြဲထုတ္ရန္ ၾကိဳးပမ္းေနၿပီး က်န္တစ္ေယာက္က ပတ္၀န္းက်င္ အေၿခေန ကို ေစာင္႔ၾကည္႔ေပးလ်က္ ရွိေပသည္။ မယ္ခ သေဘာေပါက္သြားသည္။ ထိုသူ ႏွစ္ေယာက္သည္ ေဇာင္းထဲမွ ၿမင္းမ်ားကို ခိုးရန္လာေရာက္ၾကေသာ ၿမင္းသူခိုး မ်ား ၿဖစ္ၾကေလသည္။ မယ္ခ သည္ ထုိ သူမ်ားကို ပညာေပးဆံုးမ ရန္ ဆံုးၿဖတ္လိုက္ေလသည္။
မယ္ခ သည္ အနီးနားကို လွမ္းၾကည္႔ လိုက္ရာ ေၿမနီခဲက်ဳိး တစ္ခုကို ေတြ႔လိုက္ရ သည္။ မယ္ခ ထို ခဲက်ဳိးကိုေကာက္ယူလိုက္ၿပီး အၿပင္၌ ေစာင္႔ေနေသာ သူခိုး တစ္ေယာက္ထံသို႔ လက္နက္ပုန္းသဖြယ္ လွမ္း ပစ္လိုက္ေလ သည္။
၀ွီးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး
ဒုတ္ ......................
အင္႔ ........................
ဒုန္း .....................
အီး .......................
ရုတ္တရက္ အကန္ခံလုိက္ရသၿဖင္႔ ထိုလူမွာ ေရွာင္တိမ္းခ်ိန္မရလိုက္ပဲ ေၿမေပၚ၌ ပက္လက္လန္ လဲ က်သြားေလသည္။ မယ္ခ သည္ လက္မွ ဓါးကို ထုတ္ကာ ထိုလူ၏ လည္ပင္း ေပၚ သို႔ မိုးထားလုိက္ေလသည္။ လဲ ေနေသာ လူ သည္ အေတာ္ပင္အီစိမ္႔ သြားပံုရၿပီး မ်က္လံုးပင္ ၿပန္မ ဖြင္႔ ႏုိင္ ေသးေခ်။
အီးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး
ညည္းညဴၿပီး ထိုလူ မ်က္လံုးကို ရုတ္တရက္ ၿပန္အဖြင္႔ ၊ ဓါး မိုးထားေသာ မယ္ခကို ေတြ႔လိုက္ၿပီး
အမေလး
မလုပ္ပါနဲ႔ ဗ်ာ။ မလုပ္ပါ နဲ႔ ။
ေနာက္မလုပ္ေတာ႔ပါဘူးဗ်ာ။
တကယ္ေၿပာတာပါဗ်ာ။
မသတ္ပါနဲ႔ ဗ်ာ။ မသတ္ပါနဲ႔ ။
ကၽြန္ေတာ႔မွာ မိန္းမ နဲ႔ ကေလးေတြနဲ႔ပါဗ်ာ။
မသတ္ပါနဲ႔ ။ မသတ္ပါနဲ႔ ဗ်ာ။
မယ္ခ သည္ ထုိလူတုိ႔ရဲ႔ အၿဖစ္ကို ၾကည္႔ကာ ၿပံဳးလ်က္ က်န္ေနခဲ႔ၿပီး သူမ ရဲ႔ ၿမင္းကို ေဇာင္းထဲသို႔ ၿပန္ခ်ည္ထားခဲ႔ကာ အိပ္ေဆာင္ဆီသို႔ ၿပန္လာခဲ႔ေလသည္။ အိပ္ေဆာင္ ေလွကား နား သို႔ အေရာက္သုိ႔ သူမအား ၿပံဳးစိစိ ၿဖင္႔ ၾကည္႔ေနေသာ အဘိုးအို ႏွင္႔ မယ္ၿမ ကို ေတြ႔ရေလသည္။ သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္သည္ မယ္ခ ၿမင္း သူခိုးမ်ားကို ပညာေပးလုိက္ ပံုကို အစအဆံုး ၿမင္လိုက္ၾကပံု ရွိေလရာ မယ္ခ သည္ ဘာမွ ေၿပာမေနေတာ႔ေပ။ ထို႔ေနာက္ သူတုိ႔ သံုးေယာက္သားသည္ တစ္ ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ အၿပဳံးမ်ားၿဖင္႔ ၾကည္႔ကာ အိပ္ခန္း ဆီသုိ႔ ၿပန္ကာ အိပ္စက္ ခဲ႔ၾက ေလ ေတာ႔သည္။
( ဆက္လက္ေဖာ္ၿပပါမည္။ )
Rocker77
No comments:
Post a Comment