ကဗ်ာကို ေဘာင္ခတ္ၿခင္း။

အို - လူသားတို႔

ေက်ာက္ၾကမ္း ေခတ္မွာ ေမြးဖြား

ေက်ာက္လည္ ေခတ္ကို ၿဖတ္သန္း

ေက်ာက္ေခ်ာ ေခတ္ကို ေရာက္ရွိ

လူမ်ဳိးစုေတြ ေပါင္းစည္း

ၿမိဳ႔ၿပေတြကို တည္ေဆာက္

စာေပကေတာ႔ မေရာက္ ။           ။

အို - လူသားတို႔

ယဥ္ေက်းမႈကို နယ္ခ်ဲ႔

ထံုးတမ္းေတြကို တီထြင္

ဓေလ႔ေဟာင္းကို ၿပဳၿပင္

နည္းပညာကို ေမြးဖြား

လုပ္အားေတြကို ကၽြန္ထား

စာေပေတြကို ေမြးဖြား ။             ။

အို - လူသားတို႔

၀ါဒမ်ားကို ေပါင္းစည္း

ၿပည္ေထာင္ေတြကို ခ်ဲ႔ထြင္

ဒဂၤါေတြကို သြန္းက်ဳိ

ပညာရွင္ေတြ ေတြးေခၚ

သားေရေပၚမွာကို သမိုင္းတင္

အလကၤာကို စတင္ ။              ။

အို - လူသားတို႔

ေတြးေခၚမႈကို ၿမွင္႔တင္

စာေပေတြကို ၿပဳၿပင္

ကဗ်ာဆရာ တိုးပြား

သူရဲေကာင္းေတြ အလား

စည္းကမ္းခ်က္ေတြ မ်ားၿပား

ရတု ေတြကို ေရးသား ။            ။

အို - လူသားတို႔

သမိုင္းေတြက ေဟာင္းႏြမ္း

ေခတ္သစ္ေတြဆီ လွမ္းသြား

က်န္ေနခဲ႔ေတာ႔ အတိတ္

ေရာက္ေနခဲ႔ေတာ႔ လက္ေတြ႔

လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည္႔ေတာ႔ အိုင္တီေခတ္

စာေပေတြက တစ္အိတ္ ။            ။

အို - လူသားတို႔

ေလးခ်ဳိးကိုပဲ စပ္မလား

ရတု လုိ႔ပဲ ေၿပာမလား

နေဘကာရံ သံုးမလား

ပို႔စ္ ေမာ္ဒန္ကို သြားမလား

ဆိုက္ကိုေတြကို ေရးမလား

အားလံုးစံုတဲ႔ ေခတ္ ။             ။

အို - လူသားတို႔

ကဗ်ာေတြက မ်ားၿပား

ဘာေတြကို ရြယ္ရည္ထား

လမ္းေဟာင္းကိုပဲ လိုက္မွာလား

ပညက္ခ်က္ေတြ ထားမွာလား

ပခံုးေပၚကို တင္မွာလား

သူမ်ား ေၿပာတိုင္း လုပ္မွာလား။             ။

Rocker77

24.5.11

2း40 AM