ယခုေခတ္ တရုတ္ၿပည္မွာ စတုရန္းမိုင္ ေလးသန္းခြဲခန္႔ ရွိမည္ဟု ခန္႔မွန္းရသၿဖင္႔ အာရွ တိုက္ တစ္တိုက္လံုး ၏ ေလးစိတ္တစ္စိတ္စာမွ် ရွိႏိုင္ေပသည္။ သို႔ေသာ္္ ထို တစ္စိတ္လံုးမွာ တရုတ္ၿပည္ မဟုတ္ ေပ။ တရုတ္ ယဥ္ေက်းမႈ လႊမ္းမိုးေသာ တရုတ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ၾသဇာ ပ်ံ႕ႏွ႔ံ ရာေနရာမ်ားသာ ၿဖစ္ေလ သည္။ တရုတ္ ႏုိင္ငံ မွာ ဂရိတ္ ေ၀ါလ္ တံတိုင္းၾကီး၏ ေတာင္ဘက္ရွိ ၿပည္နယ္ ( 18 ) ၿဖစ္ရ်္ အထက္ ေဖာ္ၿပပါ ဧရိယာ၏ သံုးပံု တစ္ပံုသာ ရွိေလသည္။
တရုတ္ႏိုင္ငံ၏ ေၿမာက္ဘက္တြင္ မြန္ဂိုလီးယား၏ ဂိုဘီ သဲကႏာၱရရွိၿပီး အေနာက္ဘက္ နွင္႔ အေနာက္ေတာင္ဘက္တြင္ တိဗက္ကုန္းၿပင္ၿမင္႔ ရွိကာ ထို ကုန္းၿမင္႔ေတာင္တန္းမ်ားသည္ အေရွ႔ ေတာင္ ဘက္ သို႔ စြန္းထြက္လ်က္ ရွိေနၿပီး အေရွ႕ႏွင္႔ အေရွ႕ေတာင္ဘက္တြင္မူ ပင္လယ္ၿပင္ ၿဖစ္ေလသည္။ ထိုသို႔ သဘာ၀ခံတပ္မ်ား ကာရံထားေသာ တရုတ္ႏိုင္ငံတြင္ ယဥ္ေက်းမႈ ထြန္းကားရန္ အခ်က္ခ်ာ ေဒသမ်ား ၿဖစ္ႏိုင္ သည္႔ ၿမစ္၀ါၿမစ္ တေလွ်ာက္နွင္႔ ယန္စီ ၿမစ္၀ွမ္းအၿပင္ ေတာင္ပိုင္းၿပည္နယ္မ်ား ဟူရ်္ သံုးပိုင္း ပါရွိ ေလ သည္။
ေခတ္ဦးရာဇ၀င္တုိ႔ သိရွိႏိုင္ရန္ ထံုးစံအတိုင္း ခက္ခဲေသာ္လည္း တရုတ္ၿပည္တြင္ ( 10 ) ရာစု ဘီစီ မွစရ်္ မင္းမိန္႔ၿဖင္႔ နန္းတြင္းမွတ္တမ္းမ်ားကို ႏွစ္စဥ္ ေရးသားထားခဲ႔ေသာေၾကာင္႔ ၄င္းတုိ႔မွ ရာဇ၀င္ အေထာက္ အထားမ်ားစြာကို သိရွိရေလသည္။ ထို နန္းတြင္းမွတ္တမ္းမ်ားေၾကာင္႔လည္း တရုတ္ရာဇ၀င္၏ အၿဖစ္ပ်က္တို႔ကို ( 842 ) ဘီစီ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ရက္စြဲနွင္႔တကြ မွန္ကန္တိက်ေအာင္ သိရခဲ႔ေလသည္။ ထုိ႔အၿပင္ ေက်နပ္လက္ခံဖြယ္ ၿပည္႔စံုေသာ တရုတ္ရာဇ၀င္က်မ္း အေစာင္ေစာင္လည္း ေပၚေပါက္ခဲ႔ၿပန္ ေသးသည္။ တရုတ္ပညာရွိၾကီး ကြန္ၿဖဴးရွပ္ သည္ ထိုရာဇ၀င္က်မ္းမ်ားကို ၿပင္ဆင္မြမ္းမံ တည္းၿဖတ္လွ်က္ ရႈကင္းေခၚ ရာဇ၀င္က်မ္းၾကီးတစ္ေစာင္ကို ၿပဳစု ခဲ႔ၿပန္ေသးသည္။ တဖန္ ( 2 ) ရာစု ဘီစီ တြင္ စူမာခ်င္သည္ စံထား ေလာက္ေသာ ရာဇ၀င္က်မ္းတစ္ေစာင္ကို ၿပဳစုၿပန္သည္။ သို႔ေသာ္ ေရွးက်လွေသာ ေက်ာက္ေခတ္ ယဥ္ေက်းမႈကိုကား ေရးႏိုင္ခဲ႔ၿခင္း မရွိခဲ႔ေခ်။
ရာဇ၀င္ဆရာတို႔သည္ ( 1899 ) တြင္ ေဟာနန္ေၿမာက္ပိုင္း၌ စာေရးသားပါရွိေသာ အရိုးမ်ားႏွင္႔ လိပ္ခြံမ်ားကို ေတြ႔ရွိခဲ႔ၾကၿပန္သည္။ ၄င္းစာမ်ားကို ေလ႔လာဖတ္ရႈ႕ ေအာင္ၿမင္ေသာအခါ ( 17 ) မွ ( 13 ) ရာစု ဘီစီ အထိ အုပ္စိုးခဲ႔ေသာ ယင္ မင္းဆက္ အေၾကာင္းကို ေရးသားထားသည္ကို ေတြ႔ရွိရ ေလ သည္။ ထို လိပ္ခြံ စာမ်ားသည္ ေရွးအက်ဆံုး တရုတ္ ဘာသာစာေပမွတ္တမ္းမ်ား ၿဖစ္သၿဖင္႔ ၄င္းတို႔၏ တန္ဖိုး မွာ အထူးပင္ ၿမင္႔မားေလသည္။ ၄င္း စာမ်ားအရ တရုတ္တို႔သည္ ထိုမွ် ေရွးက်ေသာ အခါကာလ ကပင္ ယခု တရုတ္စာႏွင္႔ မကြာလွေသာ စာေပ အေရးသား မ်ဳိးကို ေရးတက္လွ်က္ ရွိေနၿပီၿဖစ္ေၾကာင္းကို သိရ ေသာ ေၾကာင္႔ တရုတ္တို႔၏ ယဥ္ေက်းမႈအဆင္႔တန္း ၿမင္႔မားပံုကို ေကာင္းစြာ ခန္႔မွန္း ႏိုင္ေလသည္။
ထို အခ်ိန္က တရုတ္ နယ္ေၿမသစ္ ရွာေဖြၾကသူမ်ားသည္ အစုလိုက္ အၿပံဳလုိက္ ၿမစ္၀ါၿမစ္ ၏ အထက္ပိုင္း ႏွင္႔ အေနာက္ပိုင္းသို႔ တဆင္႔တဆင္႔ တိုး၀င္ေၿပာင္းေရြ႔လာၾကေလသည္။ ပတ္၀န္းက်င္ နယ္ေၿမ မ်ား၌ လူရိုင္းမ်ား ရွိေနသၿဖင္႔ အဆိုပါ တိုင္းသစ္ၿပည္သစ္ ထူေထာင္သူမ်ားသည္ လက္နက္ကို ထာ၀စဥ္ ကိုင္စြဲ ထားၾက ရေလသည္။ သို႔ၿဖင္႔ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ပင္ရင္း ႏိုင္ငံၾကီး၏ အေစာင္႔အေရွာက္ မလုိ ေသာ ႏုိင္ငံသစ္မ်ား ၿဖစ္ရ်္ လာၾက ေလသည္။ သို႔ေသာ္ ပင္ရင္းႏိုင္ငံၾကီးမ်ား၏ ၾသဇာကိုလည္း လံုး၀ ေသြဖီ ၿခင္းမၿပဳပဲ ေက်းေတာ္မ်ဳိး ကၽြန္ေတာ္မ်ဳိး မ်ား အၿဖစ္ ဆက္လက္ေနထိုင္ၾကေလသည္။ နာမည္အားၿဖင္႔ လက္ ေအာက္ခံၿဖစ္ေသာ္လည္း အုပ္ခ်ဳပ္သူ နယ္စားတို႔သည္ မ်ားစြာ လြတ္လပ္ၾကေလသည္။ ကံေကၽြးခ်စနစ္ လည္း ေပၚထြန္းခဲ႔ေလသည္။ ထို ကံေကၽြးခ်စနစ္ကို ေနာင္အခါ ႏွစ္ေပါင္း တစ္ေထာင္ေက်ာ္လြန္ေလမွ ၾသဇာ ထက္ၿမက္ေသာ ဧကရာဇ္ သီွ်တြန္တီက ၿပင္းထန္စြာ တိုက္ဖ်က္ခဲ႔ရ ေလသည္။
ထို နယ္ပယ္သစ္မ်ားအနက္ ယခုေခတ္ သွ်န္စီအရပ္ ေ၀ ေတာင္ၾကား ေဒသတြင္ ထူ ေထာင္ ေနထိုင္ၾကေသာ ေခ်ာင္ နယ္သစ္မွာ ပတ္၀န္းက်င္မွ ၀င္ေရာက္ေႏွာင္႔ယွက္ရန္ လြယ္ကူေသာ ေၾကာင္႔ ရန္ကုိ ကာကြယ္ ေစၿခင္းငွာ အစဥ္အၿမဲ သတိၿပဳေနရလွ်က္ ေနာက္ဆံုးတြင္ စစ္အင္အား အေကာင္း ဆံုး နယ္ၾကီး ၿဖစ္လာေလသည္။ ( 12 ) ရာစု ဘီစီတြင္ ထိုနယ္ကို ထူေထာင္ၾကၿပီး ( 11 ) ရာစု ဘီစီ တြင္ ေခ်ာင္နယ္စား ဖ ဆိုသူသည္ အထက္မင္း ကိုေတာ္လွန္လုိက္ေလသည္။ ၄င္းသည္ အထက္မင္းကို သတ္ၿပီး ၀ူ၀မ္ ( စစ္ဘုရင္ ) ဟူေသာ ဘြဲ႔ၿဖင္႔ ေခ်ာင္ မင္းဆက္ ကို ထူေထာင္ခဲ႔ေလသည္။ ၀ူ၀မ္ သည္ ဘုရင္ ၿဖစ္ၿပီး ေနာက္ ေဟာနန္ေၿမာက္ပိုင္းရွိ ယင္ မင္းဆက္၏ ၿမိဳ႔ေတာ္ႏွင္႔ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဌာနကို ေ၀ အရပ္သို႔ ေၿပာင္းလ်ွက္ ယခုေခတ္ စီယံဖူ အနီးတြင္ ေဟာင္ ဟုသမုတ္ကာ ၿမိဳ႔ေတာ္သစ္ကို တည္ေလသည္။
၄င္းသည္ ယင္ မင္းဆက္ကို ၿဖဳတ္ခ်ႏိုင္ခဲ႔ေသာ္လည္း ကံေကၽြးခ် စနစ္ကိုမူ ဖ်က္ဆီးႏိုင္ စြမ္း မရွိခဲ႔ေခ်။ ထုိ႔အၿပင္ ေခ်ာင္ မင္းဆက္၏ ေနာက္ပိုင္း၌ ကံေကၽြးခ် စနစ္သည္ ပိုရ်္ပင္ တုိးတက္ အား ေကာင္း လာ သၿဖင္႔ တုိင္းၿပည္မၿငိမ္မသက္ မ်ားစြာ ၿဖစ္ခဲ႔ေလသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုမင္းဆက္ ၌ ႏိုင္ငံ၏ လူမႈ ေရး အေၿခၿမစ္ကို ၿပည္႔စံုစြာ မွတ္တမ္းတင္ထားသၿဖင္႔ ထိုမွ် ၾကြယ္၀ ၿပည္႔စံုေသာ စာေပတုိ႔ကို ေခတ္ၿပိဳင္ အၿခား ယဥ္ေက်းမႈမ်ား တြင္ မေတြ႔ရေခ်။
ထို ေခ်ာင္မင္းဆက္၌ လူတန္းစား ႏွစ္ရပ္ကြဲၿပားခဲ႔ၿပီး ေအာက္တန္းလႊာတြင္ လက္မႈ ပညာ သည္ ႏွင္႔ လယ္သမားမ်ား ပါ၀င္ၿပီး အထက္တန္းလႊာတြင္ သူေကာင္းမ်ား ပါ၀င္ေလသည္။ ေအာက္ လႊာ ႏွင္ ႔အထက္လႊာတို႔ သည္ ေရာေနွာဆက္ဆံၿခင္း မရွိခဲ႔ၾကေပ။ အထက္တန္းလႊာ လူတုိ႔မွာ မ်ဳိးရိုးေၾကာင္႔ ေသာ္ လည္းေကာင္း ၊ ရာထူး ေၾကာင္႔ ေသာ္လည္းေကာင္း ေၿမယာမ်ားကို ကံေကၽြးရေလသည္။ ထုိ႔ေၾကာင္႔ မ်ဳိးရိုး အစဥ္အလာကို ပူေဇာ္ပသၿခင္းမွာ တရုတ္လူမ်ဳိးတုိ႔တြင္ အေရးပါဆံုး တာ၀န္တစ္ရပ္ ၿဖစ္လာ ေလ သည္။ ဘိုးဘြား မိဘ ပူေဇာ္ၿခင္းတာ၀န္ကို မပ်က္ေစရန္ အိမ္ေထာင္မၿပဳမေနၿပဳ ၿခင္း ႏွင္႔ သားေယာက်္ား ေလး ေမြးရန္တုိ႔မွာ အေရးပါေသာ အေလ႔ထမ်ား အၿဖစ္ၿဖင္႔ ေပၚေပါက္ လာခဲ႔ေလသည္။
ေခ်ာင္မင္းဆက္ လက္ထက္ ( 10 ) ဆက္ေၿမာက္ဘုရင္ လီ ဘုရင္ လက္ထက္ ၊ ( 842 ) ဘီစီ တြင္ နန္းတြင္းပုန္ကန္မႈၾကီး ေပၚေပါက္ခဲ႔ေလသည္။ ခ်ီ ၊ က်ိန္ ႏွင္႔ ခ်င္ နယ္စားၾကီးမ်ားသည္ ဧကရာဇ္ ကို အမည္အား ၿဖင္႔သာ ေလးစားၿခင္းရွိၾကၿပီး စင္စစ္ လြတ္လပ္စြာ ကိုယ္ပိုင္ စိုးစံ ေနၾကေလသည္။ ထုိ႔အၿပင္ ၄င္း နယ္စားၾကီးမ်ား သည္ အခ်င္းခ်င္းလည္း အခ်ိန္မၿပတ္ စစ္ခင္းေနၾကသၿဖင္႔ ၿပည္ရြာမၿငိမ္မသက္ ၿဖစ္ေန ခဲ႔ေလသည္။ ခ်င္ နယ္စားသည္ ထို ေခတ္က တန္ခိုးၾသဇာ အၾကီးဆံုးၿဖစ္သၿဖင္႔ က်န္နယ္ကေလးမ်ားက စုေပါင္းၿပီး ခ်င္ ကိုစစ္ၿပဳၾက ေလသည္။ ( 256 )ဘီစီတြင္ ခ်င္နယ္စားသည္ ရန္အေပါင္းကို သုတ္သင္ ရွင္းလင္းႏိုင္ၿပီး ေခ်ာင္ မင္းဆက္ကိုပါ ၿဖဳတ္ခ်ကာ ခ်င္ မင္းဆက္ ကို ထူေထာင္ေလသည္။
( ဆက္လက္ ေဖာ္ၿပပါမည္။ )
စာကိုး ............. ေခတ္ေဟာင္းရာဇ၀င္ ( ေဒါက္တာ သန္းထြန္း )
Rocker77
No comments:
Post a Comment